Syndrom DDA to zespół problemów i zaburzeń, które powstają w dzieciństwie w rodzinie alkoholowej. Problemy i zaburzenia tworzą pewien schemat zachowania, odczuwania, myślenia, który utrudnia funkcjonowanie w teraźniejszości, przyczynia się do nadmiarowego przeżywania własnych uczuć, do ignorowania swoich potrzeb, negatywnej samooceny, problemów w relacjach z innymi, zwłaszcza bliskimi osobami (brak zaufania, tendencja do kontrolowania partnera).
Schemat ten nie jest uświadomiony przez osoby z DDA.
U osób z syndromem DDA często występują: zaburzenia lękowe, zaburzenia depresyjne, zaburzenia osobowości, w tym stosunkowo częste typu borderline, zaburzenia adaptacyjne, uzależnienia, zaburzenia jedzenia.
Zaburzenia te spowodowane są traumatycznymi doświadczeniami w następujących obszarach: doświadczeniu odrzucenia, przemocy i zagrażających sytuacji, nadużyć seksualnych, nieprzewidywalności zachowań rodziców oraz chwiejności zasad i systemu
wartości.
Psychoterapia osób z DDA ma na celu odzyskanie przez nie zdrowia psychicznego, uporządkowanie życia, zmianę stosunku do samego siebie, zmiany w budowaniu relacji.