Psychoterapia poznawczo-behawioralna

W psychoterapii integracyjnej korzystamy z metod terapii poznawczo-behawioralnej w celu modyfikacji niekonstruktywnych schematów myślenia i zachowania.

Według teorii poznawczych to percepcja i interpretacja bodźców i zdarzeń, a nie one same w sobie. Prowadzi to do błędów poznawczych. Typowymi błędami poznawczymi są: nadmierne uogólnianie, selektywne abstrahowanie (zwracanie uwagi tylko na porażki), nadmierna odpowiedzialność (to wszystko moja wina), odnoszenie do siebie, myślenie dychotomiczne (wszystko jest czarno albo białe).

Myślenie w tych kategoriach przejawia się schematycznymi tendencjami umysłowymi, a rolą terapeuty jest ich osłabienie. Podobnie modyfikuje się schematy behawioralne - tutaj głównie przez opanowywanie reakcji lękowych, kontrolowaniu reakcji agresywnych poprzez ćwiczenia relaksacyjne, pracę wyobrażeniową (desynsytazację).

Twórca terapii poznawczej - Aaron T. Beck zapoczątkował jej rozwój, wychodząc od psychoanalizy. Beck odkrył, że uczenie pacjentów badania negatywnych myśli przynosi skutki w terapii depresji i zaczyna ona ustępować. Przez 40 lat Beck tworzył system własnej psychoterapii znany jako psychoterapia poznawcza.